Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ, Ο π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΣΑΚΑΛΙΔΗΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ




Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΣΑΚΑΛΙΔΗΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΑΝΘΙΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ
Του Παναγιώτη Νούνη




Την προ-προηγούμενη Κυριακή 8 Ιουλίου εν έτει 2018 ημέρα μνήμης του αγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου ο γνωστός Κληρικός συγγραφέας, ιεροκήρυκας και Αρχιμανδρίτης της ιεράς μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως π. Ιωάννης Καρασακαλίδης μετά των πιστών πνευματικών παιδιών και μαθητών του διενήργησαν ομοθυμαδόν, κατά της ανωτέρας εκκλησιαστικής αρχής τους, δηλαδή κατά του αρχι-Οικουμενιστού μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου, και ενεργοποίησαν δικαίως και ευλόγως τον ΙΕ΄ (15ο) ιερό Κανόνα της διακοπής του Λειτουργικού μνημοσύνου του οικείου αιρετίζοντος επισκόπου τους.

Η ορθόδοξη αγκαλιά των ιερώς αποτειχισθέντων εν Ελλάδι ολοένα και μεγαλώνει σε ποσότητα και ποιότητα Κληρικών και Λαϊκών. Η επίσημη διακήρυξη της ιεράς αποτειχίσεως της «Ορθόδοξης Αγκαλιάς» του πατρός Ιωάννη Κ. δημοσιεύθη στο διαδίκτυο με τίτλο «Επίσημη Αναγγελία αποτείχισης της Ορθόδοξης Αγκαλιάς». (Εδώ εδώ και εδώ).

Ο π. Ιωάννης πολύ ορθά θεωρεί, ερμηνεύει, διακηρύττει και ενεργεί την ιερά αποτείχιση ως αποτείχιση κατά της πολύ-αιρέσεως του αιώνα μας, και ιδιαίτερα κατά του «ορθοδόξου» Οικουμενισμού και κατά των «ορθοδόξων» Οικουμενιστών.

Το διαλαλεί και καταγγέλει ορθώς ως  το υψηλότατο και ωραιότατο δείγμα ειρηνικής και πνευματικής επαναστάσεως του Βασίλειου ιερατεύματος κατά των ορκισμένων οικουμενιστών ψευδεπισκόπων.

Από τούδε και στο εξής ο νέος ομολογητής π. Ιωάννης Καρασακαλίδης μετά των συν αυτώ ομολογητών μαθητών του και της ενορίας του παύουν παντελώς να αναγνωρίζουν ως ανωτέρα εκκλησιαστική αρχή τους την οικουμενιστική μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως, αλλά ούτε πρόκειται να αναγνωρίζουν τα εκκλησιαστικά έγγραφα της οικείας τους μητρόπολης.

Η ιερά αποτείχιση, καθώς ο ίδιος ο π. Ιωάννης
διακηρύττει με έμφαση, δεν είναι σχίσμα, διότι διενεργείται εύλογα και ιεροκανονικά από διωκόμενους κληρικούς και λαϊκούς, δηλαδή εφαρμόζεται από πιστούς εντός της Εκκλησίας, και είναι αποτείχιση κατά της εκκολαπτόμενης παναίρεσης όπου καλλιεργείται μεθοδικά και συστηματικά από αιρετίζοντες επισκόπους-κατασκόπους.

Η διακοπή μνημοσύνου, διενεργείται, σαφώς από το Βασίλειον ιεράτευμα κατά των αδίστακτων ψευδοποιμένων αρχι-Οικουμενιστών πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και μητροπολιτών.

Ο Αρχιμανδρίτης π. Ιωάννης δηλώνει καθαρά και ξάστερα, ότι εκτός της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας είναι ο κάθε αιρετίζων επίσκοπος ή πρεσβύτερος ο οποίος κηρύττει ή ανακοινώνει δημόσια και γυμνή τη κεφαλή αιρετικές ιδέες-δοξασίες. Είτε παραδέχεται τις κακόδοξες αποφάσεις του Κολυμπαρίου, είτε μνημονεύει έναν αιρετικό επίσκοπο.

Επιτρέψτε μας παρακαλώ σεβαστέ μας π. Ιωάννη μόνο  μια σοβαρή ένσταση Κανονικής υφής για ιδιαίτερη Εκκλησιολογική προφύλαξη της «Ορθόδοξης Αγκαλιάς»:

(α) Όποιος ορθόδοξος επίσκοπος ή πρεσβύτερος μνημονεύει έναν αιρετίζοντα αρχιεπίσκοπο, πατριάρχη ή μητροπολίτη, δεν είναι εκτός της Εκκλησίας.

(β) Ενδέχεται ουκ ολίγοι παραδοσιακοί και ορθόδοξοι κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί να μνημονεύουν σε Λειτουργικό χρόνο το όνομα ενός κακοδόξου και αιρετικού επισκόπου και να μην είναι όλοι αυτοί (οι ορθόδοξοι!) εκτός Εκκλησίας. Αλλά όμως να είναι  εκτός Εκκλησίας ο κάθε αιρετίζων Οικουμενιστής και Κολυμβαριστής επίσκοπος εξ αιτίας του ότι υπογράφει, αποδέχεται, διακηρύττει και υϊοθετεί τα διαβόητα παγκακόδοξα «συνοδικά» αποφασισθέντα της Ληστρικής Συνόδου της Κρήτης.

Ωστόσο να μου επιτραπεί επιπρόσθετα και μια αδελφική πρόταση η οποία θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη στους εν Ελλάδι ιερώς αποτειχισθέντες: ο π. Ιωάννης μετά των μαθητών/τριών του να σπεύσουν άρδην να γνωρισθούν και να ενωθούν με την
τριανδρία των ιερώς αποτειχισθέντων ομολογητών Θεσσαλονικέων πατέρων (π. Θεόδωρον Ζήση, π. Φώτιον Βεζύνια, π. Νικόλαον Μανώλη) και να διενεργηθεί μετ΄εκείνων των  ισχυρών εκκλησιαστικών ανδρών μια γέφυρα επικοινωνίας και κοινωνίας, εννοώ πρακτικά ένα ή και πολλά ιερά συλλείτουργα, ώστε να μη απομονωθεί επιβεβαιωθεί (δήθεν!) και χαρακτηρισθεί η «Ορθόδοξη Αγκαλία» ως de facto σχισματική, φατρία και παρασυναγωγή.

Η «Ορθόδοξη Αγκαλιά» του πατρός Ιωάννη να προσέξει ιδιαίτερα να μη κάνει το εκκλησιολογικό σφάλμα και ενωθεί θεωρητικά ή πρακτικά με
σχισματικο-αιρετικούς «αποτειχισμένους», δηλαδή ανιέρως αποσχισμένους από την Εκκλησία, όπως π.χ. τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά, τον Γέροντα Σάββα Λαυρεώτη, τον π. Επιφάνιο Καψαλιώτη, τον π. Χερουβείμ, τον π. Μακάριο Κουτλουμουσιανό, τον θεολόγο κ. Παναγιώτη Σημάτη κ.ά.

Οι εν Ελλάδι κινούμενοι βάλτοι, τα βλίτα, οι εκκλησιαστικές φατρίες, οι κλίκες, οι θρησκευτικές παρασυναγωγές υπερπερισσεύουν, διότι είναι ίδιον της ψυχοσυνθέσεως και ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα, η δαιμονική ακρότης.

Ο ιερώς αποτειχισθείς π. Ιωάννης να προσέξει ιδιαίτερα να μη μολύνει την Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού, και να φροντίσει να μη μπλέξει με ανόητους «ζηλωτές» Παλαιοημερολογίτες, όπου είναι διεσπασμένοι και διχασμένοι σε μερικές δεκάδες σχίσματα, φατρίες και παρασυναγωγές.

Ο π. Ιωάννης Καρασακαλίδης είναι ένας εξ εκείνων των αποτειχισμένων και διωκόμενων κληρικών, όπου διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία μετά του λυκοποιμένος μητροπολίτου Αλεξ/Πόλεως κ. Άνθιμου τα τελευταία 5 χρόνια. Ο αγώνας τους όμως τόσο καιρό ήταν διακριτικός, ήσυχος, ταπεινός και μυστικός.

Τώρα πέρασαν σε άλλο επίπεδο.

Από την άμυνα περνάνε στην κανονική επίθεση! Καιρός ήταν!!

Δεν χρειάζεται να μιλήσει κανείς για τον Αλεξανδρουπόλεως.

Να πούμε τι άλλωστε;

Να πούμε ότι ο εν λόγω Κολυμβαριστής είναι ο μόνος σίγουρος σφουγκοκωλάριος του οικουμενικού πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου; Ότι είναι «κώλος και βρακί» μετά των νέο-Βα(λ)τοπεδινών «αγρίων» πατέρων. Να πούμε μάλιστα ότι οι Βατοπαιδινοί Ρασπουτήδες του κάνανε την ζωή κόλαση;

Μπα! Δεν πρόκειται να σπαταλήσω φαία ουσία για τον κληρικάντη.

Δεν αξίζει να ασχοληθούμε με το εν λόγω πανάθλιο και φαύλο υποκείμενο, όπου αψευδείς πληροφορίες με πληροφορούν με κάθε ακρίβεια, ότι το κρεβάτι του «το ζεσταίνει» (;!) ο διάκος του! Τώρα ποιός απ΄όλους, δηλώνω ειλικρινά παντελή άγνοια.

Πως ακριβώς του το ζεσταίνει ο διάκος, ρωτήστε τον σεβασμιώτατο καλύτερα, διότι αν και  είμαι έγγαμος δεν γνωρίζω καθόλου τα αισθησιακά και δή τα ομοφυλοφιλικά προκαταρκτικά και ολοκληρωμένα τελετουργικά μεταξύ των «ανδρών» ρασοφόρων.

Ο Οικουμενισμός άλλωστε είναι γνωστό τοις πάσι ότι πάει χέρι-χέρι με τον μονοζυγωτικό δίδυμο αδελφό του τον Σοδομισμό.

Νόμιζα ως την σήμερον, 40 χρόνια ενεργό μέλος εντός της Εκκλησίας, ότι το διακόνημα των διάκων είναι κυρίως υπηρεσίες εντός του ιερού Βήματος και για να ζεστάνουν το ζέον για την Θεία Κοινωνία και όχι για να διακοσμούν τις κρεβατοκάμαρες των επισκόπων τους και πολύ ιδιαίτερα για να τους ζεσταίνουν τα… σεντόνια, σεντόνια με σατέν από μετάξι… και με μπόλικα υγρά από το στεατοπυγικό τους υποσύστημα!...

Ο π. Ιωάννης Καρασακαλίδης έχει και ένα ακόμη καλό και δυνατό χαρακτηριστικό πέραν της πολύχρονης ποιμαντικής αντιαιρετικής και αντιρρητικής μάχης που δίδει δίκαια και εύλογα κατά του κομπογιαννίτου μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως.

Ποιό είναι αυτό;

Ακούστε και θα σπάσετε πλάκα, μιας και είναι επίκαιρο το επόμενο ζήτημα: διενεργεί αντιρρητικό και ποιμαντικό αγώνα καιρό τώρα κατά της μοναστικής σέκτας των Ιωσηφιστών και φατριάς των νέο-ορθοδόξων Βα(λ)τοπεδινών.

Πως είπατε κύριε Νούνη;

Πολύ καλά διαβάσατε κύριοι και κυρίες μου!

Τόσον ο νέο-Νικολαΐτης Αλεξανδρουπόλεως όσον και ο νέο-Ρασπούτιν Ηγούμενος π. Εφραίμ και ο Λεμεσού είναι στενοί φίλοι και συνεργάτες μαθαίνω, αλλά και άσπονδοι ορκισμένοι εχθροί κατά του πατρός Ιωάννη Καρασκαλίδη, διότι βάλθηκαν οι εν λόγω διαβολάνθρωποι ρασοφόροι να τον εξοντώσουν ηθικά, οικονομικά, εκκλησιαστικά, ποιμαντικά κ.ο.κ.

Η ειρωνία έγκειται, όπου: Όποια πέτρα και να σηκώσει κανείς, βρίσκει από κάτω ανήθικους, εμπαθείς, ζηλόφθονους, κακόβουλους, διαβολοειδείς,
κακεντρεχείς, και ιδιαίτερα συ-κο-φά-ντες κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς θεολόγους οι οποίοι όλως παραδόξως είναι κατά των κακόδοξων και κακόβουλων ενεργειών της ιεράς μονής Βα(λ)τοπεδίου, όπου βάλανε σκοπό και στόχο της ζωής τους να διαβάλλουν την μεγίστη μονή του  Βαλτοπεδίου.

Ίντα τζαιρούς εφτάσαμεν Χριστέ μου!

Ιερά αποτείχιση λοιπόν κατά των κακοδόξων νέο-Βατοπαιδινών, εμπάργκο έναντι της μονής, και ιεροκανονική αποτείχιση κατά του σεβ. Αλεξανδρουπόλεως.

Με ένα σμπάρο δυό τρυγόνια!

Εν κατακλείδι για να περατώσω αισίως τον γραπτό λόγο πρέπει να γίνει κατανοητό, τουλάχιστον στους φίλους αναγνώστες μου, ότι πάντες σχεδόν οι αρχι-Οικουμενιστές Προκαθήμενοι και μητροπολίτες (πλήν του πανίσχυρου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου και της ομάδος του) του οικουμενικού Θρόνου  συγχρωτίζονται και υποστηρίζουν/ονται (γράψτε κατ΄ακρίβεια ότι γλύφουν με κάθε ειδεχθή τρόπο τον Εφραίμ και τον Αθανάσιο) σθεναρώς υπό των νέο-Βατοπαιδινών. Να ξεκαθαρίσω ότι αρκετοί νέο-Βατοπαιδινοί δεν είναι οικουμενιστές. Είναι βλέπεται και ο καλογερικός νόμος της σιωπής μαζί της τυφλής αδιάκριτης και κακής υπακοής. Η ηγεσία όμως του μεγίστου Βα(λ)τοπεδίου, είναι άριστοι αυλοκόλακες και σιγοντάρουν τους ορκισμένους αρχι-Οικουμενιστές, πράγμα που σημαίνει, ότι οικουμενιστές και βατοπαιδινοί συ-μπο-ρεύ-ο-νται ομοθυμαδόν, ανεξάρτητα αν ακόμη που και πού ακούτε το καλλίφωνο ερωτικό και θελκτικό τραγούδι των Σειρήνων όπου κατηγορούν, και ΜΟΝΟ με τα χείλη τους, τον Οικουμενισμό αλλά τρωγοπίνουν ολημερίς επτάκις της ημέρας μαζί με τους οικουμενιστές.

Προσεχώς, αναμένατε παρακαλώ, διότι θα δημοσιεύσουμε ειδική αντιρρητική και κριτική αρθρογραφία για το μείζον «νέο-Βατοπαιδινό Ζήτημα» που ξέσπασε μετά του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Κύπρου, όπου θα περιλαμβάνει μικρή βιβλιοκρισία και εκτενή σχολιασμό στα σημεία της επιλογής μας περί των δύο τόμων ( ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός και οι άγιοι Βασιλομάρτυρες Τσάροι Ρομανώφ) που εκδίδει το νέο-ορθόδοξο Βατοπαίδι μετά των συν αυτώ.

Του Παναγιώτη Π. Νούνη


Φιλολογική επιμέλεια: Του κ. Ιωάννου Σάββα, Αρχαιολόγος-Ιστορικός Ερευνητής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου