ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: «ΡΟΗ ΑΓΑΠΗΣ – ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» Ή ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ;
ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ:
«ΡΟΗ ΑΓΑΠΗΣ – ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» Ή ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ;
Ταγαράκης Χρήστος
Μέρος Α΄
- Εισαγωγή.
- Αποσπάσματα από την Ασκητική της αγάπης.
- Σχόλια (του συγγραφέα) από το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο:
(Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ του … Ι.Κ.Α - Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ της … ζωοφιλίας! - Πέτρε θύσον και φάγε αλλά πρώτα διάβασε την ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ).
- Δύο χρήσιμες μαρτυρίες.
Μέρος Β΄
- "Το μαύρο ρούχο απορροφά τη ζωτικότητα".
- "Ροή αγάπης"; – η Ορθόδοξη γλώσσα.
- Ορθόδοξη απολογητική.
- Επίλογος.
- Σχετικές πηγές (Ασκητική της αγάπης).
- Κείμενα του ιδίου.
Μέρος Α΄
Εισαγωγή.
Πριν λίγες εβδομάδες, ξεκίνησε στο ιστολόγιο Αντιαιρετικό Εγκόλπιο (http://egolpio.wordpress.com/), μια σειρά δημοσιεύσεων, οι οποίες αναφέρονται στο βιβλίο Ασκητική της αγάπης, της (πρώην) μοναχής Γαβριηλίας (εκδ. Επτάλοφος, Σειρά Τάλαντο, έκδ. Δ'). Ο διάλογος, που διεξάγεται στο διαδίκτυο, στο προαναφερθέν ιστολόγιο, χαρακτηρίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις, από έντονες αντιδικίες και σύγχυση. Επιπλέον, ορισμένοι συζητητές κάνουν διάφορα θεολογικά σφάλματα (π.χ. εσφαλμένη κατανόηση και ερμηνεία περιστατικών από του βίους των αγίων, των ασκητών και των σύγχρονων γερόντων). Στο διάλογο όμως αυτό, παρουσιάζονται και αρκετές πολύ αξιόλογες απόψεις, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά προς την εξεύρεση της αλήθειας, για το εν λόγω βιβλίο. Ο συγγραφέας του παρόντος κειμένου, συμμετέχοντας επώνυμα στον ηλεκτρονικό διάλογο, συνέγραψε μια σειρά σχολίων. Τα δύο πρώτα από αυτά συμπεριλαμβάνονται σε μια πρόσφατη δημοσίευση, στην ιστοσελίδα Ζωηφόρος (14.07.2010):
- Ασκητική της αγάπης. Σύντομα σχόλια. Ταγαράκης Χρήστος. Πηγή:
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3850&Itemid=158. Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύθηκε, και παρατίθεται προς συζήτηση στο φόρουμ
http://antibaro.gr/forum/1763 (Αντίβαρο).
Σχεδόν ταυτοχρόνως, ακολούθησε και μια δεύτερη, συναφής με το θέμα δημοσίευση, στο ηλεκτρονικό περιοδικό Αντίβαρο (14.07.2010):
- Ασκητική της αγάπης – υπακοή, μηνύματα, άγγελοι. Ταγαράκης Χρήστος. Πηγή: http://www.antibaro.gr/node/1762.
Τα υπόλοιπα σχόλια, μαζί με δύο επιπλέον μαρτυρίες (βλέπε Δύο χρήσιμες μαρτυρίες) παρουσιάζονται στην παρούσα δημοσίευση. Στην αρχή του παρόντος κειμένου, παρατίθενται τα σχετικά αποσπάσματα από το βιβλίο Ασκητική της αγάπης και το ιστολόγιο Αντιαιρετικό Εγκόλπιο. Έτσι, θα μπορέσει να υπάρχει πιο άμεση αντίληψη του θέματος.
Έχουν παρουσιαστεί στο διαδίκτυο ορισμένοι, αποκαλούμενοι "υποστηρικτές της Γερόντισσας Γαβριηλίας και της Ασκητικής της αγάπης", οι οποίοι γράφουν άπρεπα σχόλια ή οδηγούνται σε εσφαλμένα συμπεράσματα (χαρακτηριστικά παραδείγματα υπάρχουν στο σχολιασμό της δημοσιεύσεως: Ασκητική της αγάπης – υπακοή, μηνύματα, άγγελοι. Ταγαράκης Χρήστος. Πηγή: http://www.antibaro.gr/node/1762). Προς αποφυγή δημιουργίας εσφαλμένων εντυπώσεων, όπως και στις προαναφερθείσες, συναφείς με το θέμα, δημοσιεύσεις του γράφοντος, έτσι και στο παρόν κείμενο, χρειάζεται να τονισθούν τρία σημεία. Ο κάθε αντικειμενικός και καλοπροαίρετος αναγνώστης, μελετώντας το παρόν κείμενο, μπορεί τα να αντιληφθεί:
- Εκφράζεται ο σεβασμός του συγγραφέα προς την κεκοιμηθείσα Γερόντισσα Γαβριηλία.
- Γίνεται σαφής διάκριση ανάμεσα στη Γερόντισσα Γαβριηλία και στο βιβλίο.
- Τονίζεται ότι σκοπός αυτής της σειράς των δημοσιεύσεων είναι η επισήμανση, ο σχολιασμός και η αποσαφήνιση (από Ορθοδόξου απόψεως) ορισμένων θέσεων ή διδασκαλιών - συμβουλών, του εν λόγω βιβλίου.
Αποσπάσματα από την Ασκητική της αγάπης.
"Ποτέ μικρό παιδί δίπλα σε άρρωστο γιατί του παίρνει όλη τη δύναμη χωρίς να το θέλει".
(Ασκητική της αγάπης, έκδ. Δ’ σελ. 331). Πηγή στο διαδίκτυο: Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ του …Ι.Κ.Α, (http://egolpio.wordpress.com/2010/07/01/askhtikh_ika/).
"Να αγαπάμε τα ζώα αλλά να μην τα χαϊδεύουμε, ιδιαίτερα γατιά, σκυλιά. Μας «κατεβάζουν» ".
(Ασκητική της αγάπης, έκδ. Δ’ σελ. 331). Πηγή στο διαδίκτυο: Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ της …ζωοφιλίας!, http://egolpio.wordpress.com/2010/07/02/askhtikh-zoofilias/.
"Πως είναι δυνατόν να τρώμε κρέας όταν το ζώο το κάνουμε να υποφέρει και το υποβάλουμε σε τέτοια μαρτύρια μέχρι να γίνει το θήραμα ενός άλλου θηράματος- του ανθρώπου;"
(Ασκητική της αγάπης, έκδ. Δ’ σελ. 395). Πηγή στο διαδίκτυο: Πέτρε θύσον και φάγε αλλά πρώτα διάβασε την ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
Σχόλια (του συγγραφέα) από το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο:
(Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ του … Ι.Κ.Α - Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ της … ζωοφιλίας! - Πέτρε θύσον και φάγε αλλά πρώτα διάβασε την ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ).
Τα σχόλια που ακολουθούν, αναφέρονται κυρίως στα σημεία του βιβλίου Ασκητική της αγάπης, τα οποία παρατίθενται στην προηγούμενη παράγραφο. Είναι αριθμημένα σύμφωνα με τη σειρά συγγραφής τους, αρχίζοντας από τον αριθμό τρία. Όπως προαναφέρθηκε, τα δύο πρώτα σχόλια, μαζί με ορισμένα επιπλέον στοιχεία, παρουσιάζονται σε προηγούμενη δημοσίευση (Ασκητική της αγάπης. Σύντομα σχόλια. Ταγαράκης Χρήστος. Πηγή:
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3850&Itemid=158), η οποία παρατίθεται προς συζήτηση στο φόρουμ http://antibaro.gr/forum/1763 (Αντίβαρο).
Σχόλιο τρίτο (Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ του …Ι.Κ.Α).
"Tagarakis Christos, 02.07.2010 (12:50:40).
Αγαπητοί αδελφοί,
το πρόβλημα με το βιβλίο Ασκητική τις αγάπης δεν είναι να υπερασπιστούμε ή να καταδικάσουμε τη Γερόντισσα Γαβριηλία ή τη συγγραφέα του βιβλίου (την πρώην μοναχή Γαβριηλία).
Το πρόβλημα είναι: είναι όλα όσα αναφέρονται στο βιβλίο σύμφωνα με την Ορθοδοξία;
Ό,τι δεν είναι σύμφωνο με την Πίστη μας, οφείλουμε να το τονίσουμε και να το απομακρύνουμε. Το σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα στις ημέρες μας, κατά τις οποίες οι αντιχριστιανικοί κύκλοι χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους για να δημιουργήσουν σύγχυση στους χριστιανούς. Υπάρχουν όμως και αδελφοί μας, οι οποίοι εν αγνοία τους, αποδέχονται λέξεις, ιδέες και απόψεις ξένες προς την Πίστη μας. Η επισήμανση αυτών των διαφορών αποτελεί ευθύνη όλων όσων αγαπούν, έστω και λίγο, την Ορθοδοξία.
Ιδιαίτερα για τη φράση:
"Ποτέ μικρό παιδί δίπλα σε άρρωστο γιατί του παίρνει όλη τη δύναμη χωρίς να το θέλει" (Από το βιβλίο ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, Έκδοση Δ’, σελ. 331), επειδή ασχολούμε με την ιατρική, τονίζω ότι δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με την ιατρική ή με την επιστήμη γενικότερα.
Οποιεσδήποτε λογικοφανείς ή άλλες ερμηνείες και αν θέλει να δώσει κάποιος, χρειάζεται να διευκρινισθεί ότι: ανήκει αποκλειστικά στις δοξασίες - δεισιδαιμονίες, του γκουρουισμού και της νέας εποχής.
Όσο και αν θέλει κάποιος να υπερασπιστεί τη Γερόντισσα Γαβριηλία ή το βιβλίο, ή όσο καλό λογισμό και αν θέλει να κάνει, χρειάζεται να εφαρμόζει στοιχειωδώς και τη διάκριση: να ξεχωρίζει το Ορθόδοξο από το κακόδοξο.
Δυστυχώς, στην Ασκητική της αγάπης υπάρχουν και πολλά άλλα τέτοια σημεία, όπως π.χ. "το αγκάλιασμα του δένδρου για να πάρουμε ενέργεια". Όλα αυτά είναι ξένα και αντίθετα προς τη χριστιανική πίστη.
Πώς μπορεί άραγε να δικαιολογήσει κάποιος "το αγκάλιασμα του δένδρου για να πάρουμε ενέργεια"; [θα ήταν χρήσιμο να κάνει το Αντιαιρετικό Εγκόλπιο και μια σχετική δημοσίευση]
Όποιος θελει, ας διαβάσει μερικά νεοεποχήτικα βιβλία και θα βρει την απάντηση. Σίγουρα δεν είναι ιατρική άποψη, αλλά ούτε και θέση σύμφωνη με την Ορθοδοξία. Χρειάζεται κάποτε να λέμε τα σύκα σύκα και τι σκάφη σκάφη.
Αν θέλετε, δείτε και δύο ακόμη, παρεμφερή με το θέμα, επώνυμα σχόλια(1), που έχω κάνει:
Σημειώσεις.
Σε ορισμένα κεφάλαια ή υποκεφάλαια, αμέσως μετά το τέλος τους, δίνονται επεξηγήσεις, με τη μορφή υποσημειώσεων. Η αρίθμησή τους αναφέρεται στο αντίστοιχο κεφάλαιο ή υποκεφάλαιο.
(1) Η αναφορά γίνεται σε δύο επώνυμα σχόλια (Tagarakis Christos), τα οποία υπάρχουν στην ηλεκτρονική διεύθυνση
http://egolpio.wordpress.com/2010/06/16/askhtikh_agaphs/": 1) στις 18.06.2010 (12:29:27), και 2) 29.06.2010 (12:45:34)˙ δημοσιεύθηκαν και ως μέρη του προαναφερθέντος άρθρου, στην ιστοσελίδα Ζωηφόρος: Ασκητική της αγάπης. Σύντομα σχόλια. Ταγαράκης Χρήστος, (πηγή:
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3850&Itemid=158), που παρατίθεται προς συζήτηση στο φόρουμ http://antibaro.gr/forum/1763 (Αντίβαρο).
Σχόλιο τέταρτο (Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ του …Ι.Κ.Α).
"Tagarakis Christos, 06.07.2010 (12:41:23).
Άμεση σχέση με το παρόν θέμα ("απώλεια δύναμης" ή "απώλεια ενέργειας"), έχει και ένα σχόλιο, το οποίο έγραψα χθες, στο τέλος του κειμένου:
Στην ουσία, όλες αυτές οι αναφορές, που γίνονται στη Ασκητική της αγάπης, έχουν ως βάση τις ίδιες, ασυμβίβαστες με την Ορθόδοξη πίστη, δοξασίες - κακοδοξίες: πανθεϊσμός, ολισμός και όλα τα παρεμφερή."
Σχόλιο πέμπτο (Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ της …ζωοφιλίας!).
"Tagarakis Christos, 05.07.2010 (17:07:08).
Το παρόν σχόλιο, είναι μια σύντομη απάντηση, σε κάποια από τα ζητήματα, που θίγονται κατά τη συζήτηση του κειμένου:
1) Ένας αγαπητός εν Χριστώ αδελφός, θεωρεί ότι η άποψη, που προβάλλεται στην Ασκητική της αγάπης:
“Να αγαπάμε τα ζώα αλλά να μην τα χαϊδεύουμε, ιδιαίτερα γατιά, σκυλιά. Μας «κατεβάζουν» “
Από το «Ορθόδοξον» βιβλίο ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Έκδοση Δ’ σελ. 331)
σημαίνει το ίδιο ακριβώς με το εξής:
“Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι τρέφουν συμπάθεια προς τα ζώα, τα χαϊδεύουν και κουβεντιάζουν μαζί τους, εγκαταλείποντας την αγάπη του Θεού. Έτσι, εξαφανίζεται η αγάπη ανάμεσα στους αδελφούς, για την οποία πέθανε ο Χριστός μέσα σε μεγάλους πόνους. Είναι ασύνετη αυτή η συμπεριφορά. Στα ήμερα και τα άγρια ζώα δίνε τροφή και μην τα κακοποιείς. Αυτή είναι η ελεημοσύνη του ανθρώπου προς αυτά. Αλλά να προσκολλάται κανείς σε αυτά, να τα χαϊδεύει και να τους μιλάει είναι ανοησία της ψυχής” (από το βιβλίο Ο Άγιος Σιλουανός, του Γέροντα Σωφρονίου).
Τα δύο κείμενα διαφέρουν ουσιαστικά μεταξύ τους.
Το πρώτο κείμενο [από το βιβλίο Ασκητική της αγάπης], αναφέρεται στο "κατέβασμα": πρόκειται για την "απώλεια ενέργειας", η οποία αποτελεί γνωστότατη διδασκαλία της νέας εποχής(1). Αυτή η "απώλεια ενέργειας" ("κατέβασμα"), σύμφωνα με τις νεοεποχήτικες διδασκαλίες (πανθεϊσμός, ολισμός), συμβαίνει με μια απλή πράξη, με το απλό άγγιγμα ενός ζώου. Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες αναφορές στο εν λόγω βιβλίο, όπως: "ροή αγάπης", κ.τ.λ.
Αντίθετα με την ανωτέρω δοξασία, το δεύτερο κείμενο [από το βιβλίο Ο Άγιος Σιλουανός, του Γέροντα Σωφρονίου] αναφέρεται στη στάση του ανθρώπου απέναντι στο Θεό και στα ζώα. Όταν ο άνθρωπος δεν αγαπάει το Θεό(“εγκαταλείποντας την αγάπη του Θεού”), αλλά τα ζώα (“προσκολλάται κανείς σε αυτά, να τα χαϊδεύει”), τότε στερείται τη Θεία Χάρη. (2)
Χρειάζεται να διακρίνεται η Θεία Χάρη, στην απώλεια της οποίας αναφέρεται ο Γέροντας Σωφρόνιος, από το "κατέβασμα" - "απώλεια ενέργειας", που συμβαίνει κατά το στιγμιαίο άγγιγμα - χάιδεμα του ζώου, όπως παρουσιάζεται στην Ασκητική της αγάπης. [Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες].
Ίσως θα μπορούσε, το απόσπασμα της Ασκητικής της αγάπης, να ερμηνευθεί έτσι, ώστε να σημαίνει το ίδιο ακριβώς, με το κείμενο του Γέροντα Σωφρονίου. Τα προβλήματα όμως, που υπάρχουν σε μια τέτοια περίπτωση, είναι δύο:
α) οι λέξεις, και ο τρόπος έκφρασης, που χρησιμοποιούνται, ταιριάζουν και παραπέμπουν στην ιδεολογία της νέας εποχής,
β) η παραπομπή αυτή στη νέα εποχή, επιβεβαιώνεται και σε άλλα σημεία του βιβλίου, στα οποία γίνονται σχετικές αναφορές.
Αν δεχθεί κάποιος (εσφαλμένα), ότι το απόσπασμα της Ασκητικής της αγάπης είναι Ορθόδοξο, πώς θα ερμηνευθούν τα υπόλοιπα σημεία του βιβλίου (τα οποία ταιριάζουν περισσότερο με νεοεποχήτικο τρόπο γραφής, παρά με Ορθόδοξο); Μήπως τελικά, συνειδητά ή ασυνείδητα, οδηγηθούμε σε "ορθοδοξοποίηση" μη Ορθόδοξων απόψεων, προκειμένου να μην θιγεί το βιβλίο Ασκητική της αγάπης; (Τονίζεται και πάλι, ότι η κριτική αναφέρεται σε συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου και όχι στο σεβαστό πρόσωπο της Γερόντισσας Γαβριηλίας).
Πιθανότατα, το πρόβλημα βρίσκεται στον τρόπο γραφής του βιβλίου Ασκητική της αγάπης. Όταν γράφεται ένα Ορθόδοξο κείμενο ή βιβλίο, και μάλιστα για ένα σεβαστό Γέροντα ή Γερόντισσα, χρειάζεται να χρησιμοποιούνται Ορθόδοξες λέξεις, εκφράσεις και έννοιες. Σε διαφορετική περίπτωση, δημιουργείται στους αναγνώστες σύγχυση. Η σύγχυση αυτή επιτείνεται, όταν οι χρησιμοποιούμενες εκφράσεις είναι διφορούμενες ή ασαφείς [ή όταν το περιεχόμενο μιας λέξης ερμηνεύεται διαφορετικά κατά περίπτωση]. Οι διεξαγόμενες συγκρούσεις και οι διχογνωμίες, οι οποίες παρουσιάζονται στο διαδίκτυο, με αφορμή την αναδημοσίευση ορισμένων αποσπασμάτων από το προαναφερθέν βιβλίο, αποτελούν την καλύτερη επιβεβαίωση αυτής της θέσεως.
Επειδή μερικοί αδελφοί, προσπαθώντας να υποστηρίξουν τη συμβατότητα αυτών που αναφέρονται στην Ασκητική της αγάπης με την Ορθοδοξία, χρησιμοποιούν παραδείγματα από την Αγία Γραφή και τους βίους των αγίων και των γερόντων, τίθεται μια ακόμη ερώτηση: πώς μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος, ότι ερμηνεύει σωστά (από Ορθοδόξου απόψεως) τα διάφορα παραδείγματα, που αναφέρει; Υπάρχουν αρκετά σχόλια στο διαδίκτυο, τα οποία πείθουν περισσότερο για την προσπάθεια του συγγραφέα τους να υποστηρίξει την Ασκητική της αγάπης, παρά για την ορθότητα των θέσεών του [η αναφορά γίνεται στην εσφαλμένη χρήση παραδειγμάτων από την Αγία Γραφή, τους βίους των αγίων και των γερόντων, την οποία κάνουν ορισμένοι, προκειμένου να υποστηρίξουν την Ασκητική της αγάπης. Το ανωτέρω παράδειγμα (Άγιος Σιλουανός – Γέροντας Σωφρόνιος είναι χαρακτηριστικό˙ υπάρχουν αρκετά άλλα παρόμοια στο διαδίκτυο)].
2) Και μια σχετική απορία. Γιατί (σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην Ασκητική της αγάπης):
α) να αγκαλιάζουμε τα δέντρα, ούτως ώστε να πάρουμε ενέργεια, και
β) να αποφεύγουμε το χάιδεμα των ζώων, για να μη χάσουμε ενέργεια;
Τα δέντρα χαρίζουν ενέργεια, ενώ τα ζώα την αφαιρούν;
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ορθοδοξία;
Πώς εξηγείται από Ορθοδόξου απόψεως αυτό το φαινόμενο;
Στην Ορθόδοξη Πίστη είναι αποδεκτό ότι υπάρχει:
- η Θεία Χάρη, που προέρχεται από τον Τριαδικό Θεό, και
- η δαιμονική ενέργεια, που προέρχεται από το διάβολο.
Υπάρχουν πολλές άλλες έγκυρες Ορθόδοξες πηγές, οι οποίες αναφέρονται σε άλλες μορφές πνευματικής "ενέργειας"; Έξω από την Ορθοδοξία, υπάρχουν πάρα πολλά κείμενα, τα οποία αναφέρονται στην "ενέργεια" αυτή: ανήκουν στο χώρο του ινδουισμού – βουδισμού, στις διάφορες μορφές γκουρουισμού και στη νέα εποχή.
Μήπως είναι προτιμότερο, να αφήσουμε τα δέντρα, τα ζώα, τη νεοεποχήτικη "ροή ενέργειας" και την Ασκητική της αγάπης στην άκρη;
Μήπως είναι καλύτερα, αντί να διαθέτουμε χρόνο σε τέτοιου είδους θέματα, απλά να παραδεχθούμε, ότι η Ασκητική της αγάπης, σε πολλά σημεία, αποκλίνει από την Ορθοδοξία και να ασχοληθούμε με γνήσια Ορθόδοξα βιβλία και με τη σωτηρία της ψυχής μας;
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να δει και μερικά ακόμη επώνυμα σχόλια, που έχω γράψει:
Ενώ αυτοί, οι οποίοι υπερασπίζονται το βιβλίο [Ασκητική της αγάπης], έχουν γράψει πλήθος κειμένων [υποστηρίζοντάς το], δεν έχουν δώσει [ακόμη] πειστικές απαντήσεις, στα σχόλια που έγραψα."
Σημειώσεις.
(1) Τέτοιου είδους δοξασίες (άγγιγμα ορισμένων ζώων ή αγκάλιασμα δένδρων, για να πάρουμε ενέργεια ή αποφυγή αγγίγματος άλλων ζώων για να μη χάσουμε ενέργεια κ.τ.λ., διδάσκονται και σε διάφορες μορφές παγανισμού. Η κίνηση της νέας εποχής, υιοθέτησε αυτές τις δοξασίες, τις ανέμιξε με θρησκευτικές αντιλήψεις διαφόρων άλλων θρησκειών (συγκρητισμός) και τις προβάλει στις σύγχρονες κοινωνίες).
(2) Η Ορθόδοξη στάση απέναντι στα ζώα - όπως και σε όλη τη δημιουργία (φύση, φυτά, θάλασσα, κ.τ.λ.) είναι να τα αγαπάμε, ως δημιουργήματα του Θεού ("ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων", Σύμβολο της Πίστεως), ο οποίος δημιούργησε όλα τα ορατά και τα αόρατα. Χρειάζεται όμως πρώτα απ' όλα να αγαπάμε το Θεό – Δημιουργό, τον οποίο και μόνο λατρεύουμε. Δεν είναι αποδεκτό να προσκολούμαστε στα δημιουργήματα (δηλαδή στα ζώα, τα φυτά, κ.τ.λ.), σύμφωνα και με τον προαναφερθέντα λόγο από το βιβλίο Ο Άγιος Σιλουανός, ούτε να τους δίνουμε μαγικές ιδιότητες. Σχετικός με το θέμα είναι και ο ύμνος της Εκκλησίας μας "ουκ ελάτρευσαν την κτίσην οι θεόφρονες, αλλά τον κτίσαντα" (αυτοί που πιστεύουν αληθινά – σωστά στο Θεό, δε λατρεύουν την κτίση (τα ζώα, τα φυτά, κ.τ.λ.), αλλά αυτόν τον οποίο τα έκτισε – τα δημιούργησε - δηλαδή το Θεό.
"Το παρόν κείμενο αποτελεί μια απάντηση στα σχόλια, που έγραψε ο George, στις 6.07.2010.
Ώρες συγγραφής των σχολίων: (19:37:31), (20:01:02), (20:05:51), (20:24:09), (21:02:45), (22:02:36), (01:08:14), (01:38:26), (01:40:39), (01:55:31), (05:41:51).
Τα σχόλια είναι καταχωρημένα στο τέλος του κειμένου:
Tagarakis Christos (14:01:16) 08.07.2010.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
τα σχόλια, τα οποία έγραψε ο George είναι πολύ χρήσιμα, για όσους θέλουν να ασχοληθούν Ορθόδοξα με το θέμα της Ασκητικής της αγάπης. Ορθόδοξα σημαίνει: με Πίστη στην Ορθοδοξία, με ταπείνωση, με αγάπη για το Θεό και τον συνάνθρωπο και με διάθεση για ειλικρινή και καλοπροαίρετη αναζήτηση την αλήθειας. Η αλήθεια, η οποία χρειάζεται να αναζητηθεί, δεν έχει καμία σχέση με την κατηγορία ή την υπεράσπιση της Γερόντισσας Γαβριηλίας, αλλά αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στην επισήμανση μη Ορθόδοξων σημείων στο εν λόγω βιβλίο.
Για το λόγο αυτό, θα βοηθηθούν πολλοί αδελφοί μας, εάν τα σχόλια του George, συνενωθούν με τη μορφή μιας δημοσίευσης και αναρτηθούν σε διάφορες ιστοσελίδες. Τα θέματα, τα οποία παρουσιάζει ο εν Χριστώ αδελφός μας, εκτίθενται με Ορθόδοξο, απλό και εμπεριστατωμένο τρόπο. Η μεγάλη πλειοψηφία των αναγνωστών, θα βρει ώφελος ψυχής από τα γραφόμενά του.
Εύχομαι ο Θεός να του δίνει δύναμη, για να συνεχίσει την ομολογία του.
Μερικά επώνυμα σχόλια (Tagarakis Christos), που έχω γράψει για το θέμα της Ασκητικής της αγάπης, είναι δημοσιευμένα στις εξής πηγές:
Με τη βοήθεια του Θεού, θα αναρτηθούν και ως δημοσιεύσεις σε Ορθόδοξες ιστοσελίδες."
Δύο χρήσιμες μαρτυρίες.
Πέραν των πολύ σημαντικών σχολίων, τα οποία επιδοκιμάζονται με το ανωτέρω κείμενο, υπάρχουν δύο ακόμη αξιόλογες μαρτυρίες:
1) alexandra1987˙ ο σύνδεσμος (λινκ - link) παραπέμπει στην ιστοσελίδα του Νικ Μάρβελ (http://www.ppu.gr/index_nm.html):
α) 06.07.2010, (08:32:13):
"Αγαπητοί εν Ιησού Χριστώ αδελφοί,
..... ένα βιβλίο έχει αλώσει με την αγαπολογία του ένα μεγάλο μέρος του πληρώματος της Εκκλησίας, που αφ’ ενός είναι συναισθηματικά φορτισμένο θετικά προς τα γραφόμενα ενώ, αφ’ ετέρου, αγνοεί τις λεπτές εκφάνσεις του αποκρυφισμού και της παραθρησκείας. Σίγουρα, η «Νέα Εποχή» δούλεψε εντατικά κι υπομονετικά πάνω από ενάμισι αιώνα με αποτέλεσμα κάποτε να μπερδεύονται «ει δυνατόν και οι εκλεκτοί». ......"
β) 07.07.2010, (20:14:25):
".... Νομίζω ότι ο διάλογός σας ήταν άκρως εποικοδομητικός κι αποκάλυψε και τεκμηρίωσε πολλά…
Είναι σίγουρο ότι στην «Ασκητική της αγάπης» έχουν παρεισφρήσει αρκετά και για μένα οι αναλύσεις του π. Βασιλείου Σπηλιόπουλου(1) είναι πάντοτε λεπτομερείς και επί της ουσίας.
.... Πάντως το πρόβλημα της «Ασκητικής …» το καλύψατε νομίζω σφαιρικά κι όποιος κατάλαβε… κατάλαβε!(2)
Είναι δύσκολο να ξεπεραστεί η «αγαπητική γοητεία», που το βιβλίο ασκεί σε πολλούς Ορθοδόξους και να πεισθούν για την ολισθηρότητα πολλών σημείων του."
Πηγή: Πέτρε θύσον και φάγε αλλά πρώτα διάβασε την ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (http://egolpio.wordpress.com/2010/06/29/8uson_fage/).
2) chrisden, 30.06.2010 (09:13:58)˙ ο σύνδεσμος (λινκ - link) παραπέμπει στην ιστοσελίδα Η άλλη όψη (http://www.alopsis.gr/):
"Θα ήθελα κι εγώ ταπεινά να καταθέσω την θέση μου. Συμφωνώ με την κριτική του π. Βασιλείου(1) και θεωρώ πως το βιβλίο έχει πολλά προβλήματα.
Χρήστος"
Πηγή: ΠΡΟΣΟΧΗ! Νεοεποχίτικα βιβλία: Ασκητική της αγάπης ή της αγαπολογίας; (http://egolpio.wordpress.com/2010/06/16/askhtikh_agaphs/).
Σημείωση.
(1) Εννοείται το άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Όρθρος:
- Γερόντισσα Γαβριηλία. Κρίσεις και σχόλια στο περιεχόμενο του βιβλίου "Ασκητική της αγάπης", Γαβριηλίας μοναχής, Αθήναι 2003. Ιεροδιάκονος (και νυν πρεσβύτερος), π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος. Ο αρχιμανδρίτης π. Σαράντης Σαράντος προλογίζει την εργασία του π. Βασιλείου. Πηγή:
Άμεση σχέση με την ανωτέρω δημοσίευση έχει η εξής:
- Ενστάσεις επί ενστάσεων. Συνολική απάντηση στις ενστάσεις για την βιβλιοκριτική στην "Ασκητική της αγάπης" (Γαβριηλίας πρώην μοναχής). Πηγή:
(2) Ο συγγραφέας αναφέρεται στην πρόσφατη σειρά δημοσιεύσεων, η οποία έγινε στην ιστοσελίδα Αντιαιρετικό Εγκόλπιο (βλέπε στο τέλος του παρόντος κειμένου, στην παράγραφο Σχετικές πηγές (Ασκητική της αγάπης), όπου και παρατίθενται οι τίτλοι μερικών από αυτές).
Μέρος Β΄
"Το μαύρο ρούχο απορροφά τη ζωτικότητα".
"Στην φωτογραφία παρατηρήστε την άσπρη μπλούζα που φόρεσε πάνω από το Ζωστικό της για να πάρει αγκαλιά το μωρό. Έλεγε ότι το μαύρο ρούχο απορροφά τη ζωτικότητα όταν το φοράμε κατάσαρκα…"
(Ασκητική της αγάπης, έκδ. Δ’ σελ. 131). Πηγή στο διαδίκτυο: Προσοχή! To «ορθόδοξον» βιβλίο Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ προειδοποιεί! Μη φοράτε μαύρα ρούχα κατάσαρκα!, (http://egolpio.wordpress.com/2010/06/24/mavra_rouxa/).
Αν διαβάσει κάποιος το ανωτέρω απόσπασμα, είτε είναι πιστός χριστιανός είτε δεν είναι, μπορεί να κάνει τις εξής λογικές ερωτήσεις:
- Τι γίνεται με του ιερωμένους και τους μοναχούς, οι οποίοι φορούν μαύρα ράσα ή με τους λαϊκούς, οι οποίοι σε περίπτωση πένθους φορούν μαύρα ρούχα; "Απορροφάται η ζωτικότητα" τους;
- Μήπως είναι καλύτερα, να αποφεύγουμε να τους ακουμπήσουμε ή να αποφεύγουμε να βρισκόμαστε κοντά τους, για να μην "απορροφηθεί" και η δική μας "ζωτικότητα";
- Που πηγαίνει η "ζωτικότητα", η οποία "απορροφάται"; Στα μαύρα ρούχα, στον αέρα ή κάπου αλλού;
- Πώς μπόρεσαν και αγίασαν οι ασκητές, οι οποίοι φορούσαν μαύρα ράσα; Τι συνέβαινε με τη "ζωτικότητά" τους;
Αν αναλογιστεί κάποιος αυτές και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η θέση η οποία προβάλλεται στην Ασκητική της αγάπης, δεν έχει σχέση ούτε με τη στοιχειώδη λογική, αλλά ούτε και με την Ορθόδοξη Πίστη. Απηχεί δοξασίες από χώρους, οι οποίοι βρίσκονται έξω από την Ορθοδοξία. Το ανωτέρω απόσπασμα ενσωματώθηκε και συζητήθηκε στο παρόν κείμενο για πρώτη φορά: α) επειδή έχει άμεση σχέση με το θέμα "ροή αγάπης και ενέργειας", και β) προκειμένου να γίνουν ακόμη πιο εύκολα αντιληπτές, οι λογικές συνέπειες αυτού του είδους των δοξασιών.
"Ροή αγάπης"; – η Ορθόδοξη γλώσσα.
Προκειμένου να γίνει αντιληπτή η σπουδαιότητα της επισήμανσης, σε Ορθόδοξα βιβλία και κείμενα, λέξεων, φράσεων, εννοιών και απόψεων – διδασκαλιών, οι οποίες δεν είναι σύμφωνες ή είναι ακόμη και αντίθετες με την Ορθοδοξία, αναφέρεται ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Ορθόδοξος συγγραφέας Αθ. Κοτταδάκης, ο οποίος έχει γράψει αρκετά βιβλία, που αναφέρονται στους βίους των αγίων, έχει μεταξύ άλλων συγγράψει και το εξής έργο:
Γυναίκες άλλης αγάπης. Εκδ. Τήνος, Αθήνα (χωρίς χρονολογία, ημερομηνία προλόγου: 12.06.1996).
Στο μέρος του βιβλίου υπό τον τίτλο "Γαβριηλία Παπαγιάννη" (αναφέρεται στη Γερόντισσα Γαβριηλία, σελ. 187 και εξής), υπάρχει μάλιστα ένα κεφάλαιο με τον τίτλο "6. Η ασκητική της αγάπης" (σελ. 240-245).
Στον πρόλογο του βιβλίου αυτού σημειώνει ο συγγραφέας (ο τονισμός δικός μας):
"Χριστιανός είναι όποιος νιώθει πως "η καρδιά του θα σπάσει από αγάπη", όποιος δείχνει κάθε μέρα ότι ενδιαφέρει, "η ροή αγάπης να μη μας φύγη, όχι η ηρεμία μας. Η ροή αγάπης να μη μας αφήσει"! Αυτός δείχνει ποιο είναι πια το εισιτήριο για το πέρασμα της Εκκλησίας στον 21ο αιώνα! Αυτός δείχνει όντως ορθόδοξο δρόμο!"
Δηλαδή, σύμφωνα με την ορολογία της Ασκητικής της αγάπης ("ροή αγάπης"), την οποία υιοθετεί ακόμη και ένας έμπειρος Ορθόδοξος συγγραφέας, όποιον δεν τον ενδιαφέρει:
- "κάθε μέρα, να μην του φύγει η ροή της αγάπης" ή
- "να μην τον αφήσει η ροή αγάπης",
αυτός δεν είναι χριστιανός, ούτε δείχνει "όντως ορθόδοξο δρόμο".
Όποιος έχει ασχοληθεί συστηματικά με την Ορθόδοξη απολογητική, με του βίους των αγίων, των ασκητών των πρώτων χριστιανικών αιώνων, αλλά και των σύγχρονων γερόντων, μπορεί να εύκολα να αντιληφθεί, ότι ο τρόπος γραφής του ανωτέρω αποσπάσματος, δεν είναι συμβατός με την Ορθόδοξη Πίστη. Όποιος όμως δεν έχει επαρκή γνώση και εμπειρία σε αντιαιρετικά θέματα, ίσως νιώσει ότι κάτι δεν πάει καλά ή θα διαβάσει το ανωτέρω απόσπασμα, χωρίς να καταλάβει τι συμβαίνει. Ένας καλός γνώστης της Ορθοδόξου απολογητικής θα μπορούσε να αναρωτηθεί:
- Πώς μπορεί να τίθεται ως κριτήριο πραγματικού χριστιανού ή τεκμήριο πορείας - ακολουθίας του Ορθόδοξου δρόμου, μια δοξασία, έννοια, και έκφραση ("ροή αγάπης"), η οποία είναι ξένη προς την Ορθοδοξία;
Ένα αντίστοιχο παράδειγμα, θα ήταν η προσπάθεια κάποιου να κρίνει την αξία ενός Ορθοδόξου μοναχού, ανάλογα με την ικανότητα του μοναχού να κάνει π.χ. χάθα γιόγκα (η χάθα γιόγκα περιλαμβάνει πνευματικές – διανοητικές αλλά κυρίως σωματικές ασκήσεις). Μια τέτοια σκέψη, ίσως να φαίνεται - για τα δεδομένα της Ορθοδοξίας – παράδοξη, παράλογη ή ακόμη και προσβλητική. Αν όμως κάποιος αναλογισθεί, το γεγονός, ότι:
α) σε ορισμένα ρωμαιοκαθολικά μοναστήρια οι μοναχοί ασκούν τη γιόγκα, αλλά και παρέχουν στους προσκυνητές σεμινάρια γιόγκα,
β) σε αρκετές ρωμαιοκαθολικές ενορίες γίνονται συνεδρίες (συναντήσεις) γιόγκα (όπως σε διάφορες Ορθόδοξες ενορίες διοργανώνονται κύκλοι μελέτης της Αγίας Γραφής),
γ) υπάρχουν και στο χώρο της Ορθοδοξίας πιστοί, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί την ασυμβατότητα της γιόγκα με την Ορθόδοξη Πίστη, γίνεται αντιληπτός ο κίνδυνος που υπάρχει, από την ανάμιξη (συγκρητισμός) μη συμβατών μεταξύ τους εκφράσεων, θρησκευτικών αντιλήψεων, διδασκαλιών και πρακτικών. Η "ροή αγάπης" και οι διάφορες δοξασίες, που αναφέρει η Ασκητική της αγάπης (έχουν συζητηθεί στην παρούσα, αλλά και στις δύο προαναφερθείσες δημοσιεύσεις του συγγραφέα(1) ), υπάγονται σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία (συγκρητισμός). Αυτό είναι το πνεύμα και ο τρόπος λειτουργίας της νέας εποχής, της παγκοσμιοποίησης, του οικουμενισμού και της προωθούμενης πανθρησκείας. Μερικοί τα καλλιεργούν εν γνώση τους, αλλά πολλοί εν αγνοία.
Όταν κάποιος αναφέρεται στην Ορθόδοξη άσκηση και πνευματική ζωή, και θέλει να έχει πιστότητα στην Ορθοδοξία, χρειάζεται να χρησιμοποιεί Ορθόδοξες λέξεις, εκφράσεις και έννοιες (π.χ. κάθαρση, φωτισμός, θέωση, δυνάμεις της ψυχής, λογιστικό, θυμικό, επιθυμητικό, νους, νήψη, κ.τ.λ.). Αντιστοίχως, όταν αναφέρεται σε κάποια άλλη θρησκεία και στην αντίστοιχη πνευματική άσκηση, π.χ. στην ινδουιστική, χρειάζεται να χρησιμοποιεί ινδουιστικές εκφράσεις και έννοιες (γιόγκα, διαλογισμός, τσάκρα, κάρμα, αύρα, κ.τ.λ.). Όταν όμως κάποιος αναμιγνύει, είτε εν γνώση είτε εν αγνοία του, στοιχεία από αυτούς τους δυο πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους κόσμους, τότε εμφανίζεται ο συγκρητισμός της νέας εποχής. Δικαίως, ο συγκρητισμός και η άγνοια, έχουν χαρακτηρισθεί ως ο μεγαλύτερος εχθρός:
- Ο μεγαλύτερος εχθρός η άγνοια και ο συγκρητισμός. Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, Περιοδικό Εκκλησιαστική Παρέμβαση, ΜΑΪΟΣ 2001, (πηγή στο διδίκτυο: http://www.parembasis.gr/2001/01_05_10.htm).
Από τα ανωτέρω γίνεται εμφανής η σύγχυση, η οποία προκαλείται, ακόμη και σε ένα έμπειρο Ορθόδοξο συγγραφέα (εννοείται ο Αθ. Κοτταδάκης), όταν γίνεται άκριτη – πιθανότατα λόγω άγνοιας - αποδοχή, και χρησιμοποίηση λέξεων, εκφράσεων και εννοιών, οι οποίες προέρχονται από ξένους προς την Ορθοδοξία χώρους. Πολύ μεγαλύτερη είναι η σύγχυση, η οποία μπορεί να προκληθεί στον απλό μέσο αναγνώστη.
Το σημείο αυτό αναφέρθηκε, όχι για να επικριθεί ο συγγραφέας (Αθ. Κοτταδάκης)˙ εξ άλλου, ως άνθρωπος, όπως όλοι μας, είναι φυσικό να κάνει λάθη. Επίσης, δεν συζητήθηκε, προκειμένου να θιγούν οι πολύ αξιόλογες εκδόσεις Τήνος, προς τις οποίες ο συγγραφέας του παρόντος κειμένου εκφράζει ιδιαίτερη εκτίμηση. Αναφέρθηκε, όμως για να γίνει εμφανής η σπουδαιότητα διατηρήσεως της Ορθοδόξου γλώσσας και των Ορθοδόξων κειμένων καθαρών, από κάθε τι, το οποίο είναι ξένο προς αυτά ή ακόμη και αντίθετο προς την Ορθόδοξη Πίστη. Όπως ορθότατα διεξάγεται ένας τεράστιος αγώνας, για να διατηρηθεί αναλλοίωτη και να παραδοθεί στις επόμενες γενεές άθικτη η λειτουργική γλώσσα, έτσι χρειάζεται να προσεχθεί και η γλώσσα συγγραφής των Ορθοδόξων κειμένων (αλλά και τα νοήματα, οι έννοιες, οι διδασκαλίες οι οποίες μπορεί να εισαχθούν στην Ορθοδοξία με τα κείμενα αυτά).
Σημείωση.
(1) Πρόκειται για τα προαναφερθέντα κείμενα:
α) Ασκητική της αγάπης. Σύντομα σχόλια. Ταγαράκης Χρήστος. Πηγή:
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3850&Itemid=158, το οποίο παρατίθεται προς συζήτηση στο φόρουμ http://antibaro.gr/forum/1763 (Αντίβαρο) και β) Ασκητική της αγάπης – υπακοή, μηνύματα, άγγελοι. Ταγαράκης Χρήστος. Πηγή: http://www.antibaro.gr/node/1762.
Ορθόδοξη απολογητική.
Από τα προαναφερθέντα γίνεται αντιληπτή η σπουδαιότητα διακρίσεως ανάμεσα: α) στην Ορθόδοξη Πίστη και Αλήθεια, οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από β) τις διάφορες ανθρώπινες δοξασίες, επινοήσεις και κακοδοξίες. ΄Επειδή ορισμένοι, σχολιάζοντας όσους επισημαίνουν τα διάφορα σφάλματα στο βιβλίο Ασκητική της αγάπης, θέτουν ερωτήσεις, όπως:
- "γιατί δεν αφήνετε το θέμα στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και στους αρμόδιους;" ή
- "ποιοι είστε εσείς, που θα βρείτε λάθη στην Ασκητική της αγάπης;"
παρατίθεται, ως απάντηση, ο λόγος του αείμνηστου Πατέρα Αντώνιου Αλεβιζόπουλου:
"βασικό μέλημα κάθε πιστού η απολογία",
χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι:
"Στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία η απολογητική κατείχε κεντρική θέση στην εκκλησιαστική ζωή. Αποτελούσε βασικό μέλημα, όχι μόνο των μεγάλων θεολόγων και ποιμένων της Εκκλησίας, αλλά και τού κάθε πιστού."
Στο ίδιο κείμενο, ο σεβαστός Πατέρας συνεχίζει:
"Η απολογητική διακονία μας δεν είναι δυνατόν να διεξαχθεί κατά τρόπο δραστικό και σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, αν δεν στηρίζεται στη βαθύτερη μελέτη και ορθή κατανόηση της έξωθεν προκλήσεως."
Πηγή στο διαδίκτυο: π.Α.ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΛΗΜΑ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ, (http://www.egolpion.com/apologia_melhma_pistwn.el.aspx),
αναδημοσιευμένο από το περιοδικό Διάλογος, τεύχος 15.
Υπάρχουν τρία βασικά βοηθήματα, τα οποία ιδιαιτέρως στις ημέρες μας είναι χρήσιμα, προκειμένου να διευκολυνθεί η αναγνώριση αυτής της "προκλήσεως" (η οποία άλλοτε έρχεται έξω από την Εκκλησία και άλλοτε εξαπλώνεται – δυστυχώς - εκ των έσω) ή της διαφοράς, ανάμεσα στην Ορθοδοξία και στην κακοδοξία, στην αλήθεια και στην πλάνη:
- Αποκρυφισμός, γκουρουισμός, Νέα Εποχή. π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, Αθήνα 1997, έκδ. Δ', (πηγή: http://www.ppu.gr/greek/book_gr1.htm).
- Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος. π. Σεραφείμ Pόουζ, εκδ. Εγρήγορση, Αθήνα 2000 (πηγή - κριτική:
- Εγκυκλοπαιδικό λεξικό θρησκειών και αιρέσεων, παραχριστιανικών - παραθρησκευτικών ομάδων και σύγχρονων ιδεολογικών ρευμάτων. Αρχιμ. (νυν επίσκοπος) Χριστόφορος Τσιάκκας, εκδ. Ι.Μ. Τροοδιτίσσης, Κύπρος 2002, (πηγή:
Επίλογος.
Στην παρούσα δημοσίευση, έγινε προσπάθεια να συζητηθούν ορισμένα βασικά θέματα, με τρόπο απλό, ούτως ώστε να διευκολυνθεί αυτή ακριβώς η "ορθή κατανόηση", στην οποία αναφέρεται στο ανωτέρω κείμενο ο Πατέρας Αντώνιος. Τονίζεται για μια ακόμη φορά, ο σεβασμός προς τη Γερόντισσα Γαβριηλία, αλλά και η διάκριση, η οποία χρειάζεται να γίνεται, ανάμεσα στη Γερόντισσα και στο βιβλίο.
Επιπλέον, προτείνεται η συγγραφή ενός νέου Ορθόδοξου βιβλίου, το οποίο θα περιλαμβάνει τον βίο και τα λόγια της σεβαστής Γερόντισσας Γαβριηλίας. Κατά την συγγραφή του, χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ως προς την πιστότητά του στην Ορθόδοξη Πίστη, στην Ορθόδοξη απολογητική, στην Ιερή Παράδοση, στο γράμμα και στο πνεύμα των Αγίων Πατέρων. Επιπλέον, χρειάζεται κατόπιν προσεκτικής μελέτης – έρευνας των διαθέσιμων στοιχείων, να συγγραφεί ένα κείμενο, το οποίο θα έχει πιστότητα στις γραπτές ή στις προφορικές μαρτυρίες της ίδιας της Γερόντισσας. Στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν είναι π.χ. προσωπικές σημειώσεις της Γερόντισσας, επιστολές, μαγνητοφωνημένες ομιλίες της, μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι τη γνώρισαν κ.τ.λ.
Σκοπός της νέας συγγραφής δεν μπορεί να είναι η δικαιολόγηση των σφαλμάτων, που υπάρχουν στην Ασκητική της αγάπης. Αντιθέτως, χρειάζεται ενδεχομένως να γίνουν διευκρινήσεις (Ορθόδοξος σχολιασμός) ορισμένων προβληματικών σημείων του παρόντος βιβλίου και η παράθεσή τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια για οικουμενιστικού ή άλλου είδους (ανορθόδοξες) ερμηνείες ή/και παρερμηνείες. Η εισαγωγή πολύ περιορισμένων στοιχείων Ορθοδόξου απολογητικής (είτε μέσα στο κείμενο, είτε σε υποσημειώσεις), θα διευκολύνει αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση. Εναλλακτικώς, θα μπορούσαν αυτά τα προβληματικά σημεία απλά να παραληφθούν.
Τέλος, με αφορμή τη στάση ορισμένων εν Χριστώ αδελφών, κατά τις διάφορες συζητήσεις, οι οποίες γίνεται στο διαδίκτυο, θα ήταν καλό να προσεχθεί ένα, ακόμη βασικό σημείο, που έχει σχέση με το θέμα μας. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν μπορούν να λειτουργούν ως οπαδοί (υπερασπιστές ή πολέμιοι) ενός βιβλίου, ενός Γέροντα ή μιας Γερόντισσας. Προκειμένου να είναι πραγματικοί Ορθόδοξοι, χρειάζεται να είναι ταπεινοί αναζητητές της αλήθειας για ένα θέμα (ανεξάρτητα από τις όποιες προκαταλήψεις, συμπάθειες ή αντιπάθειές τους), αλλά και ακόλουθοι της μοναδικής Αλήθειας, ως μαθητές του Ιησού Χριστού ("εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή", Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 14, στίχος 6), της Ιερής Παράδοσης, και των Αγίων Πατέρων.
Προκειμένου να απαντηθεί και η ερώτηση, που τέθηκε στον τίτλο του παρόντος κειμένου (Ασκητική της αγάπης: "ροή αγάπης - ενέργειας" ή Θεία Χάρη;), χρειάζεται να τονιστεί, ότι στο χώρο της Ορθοδοξίας δεν υπάρχει ούτε η "ροή αγάπης", αλλά ούτε και οποιαδήποτε άλλη απρόσωπη "ροή, απώλεια, ή λήψη ενέργειας". Στην Ορθοδοξία υπάρχει η Θεία Χάρη, η οποία πηγάζει από τον προσωπικό Τριαδικό Θεό, ο οποίος είναι η ίδια η αγάπη ("ο Θεός αγάπη εστίν", Α΄ Επιστολή Ιωάννου, κεφάλαιο 4, στίχος 8). Επιπλέον, υπάρχει δύναμη της ζωής και η ίδια η Ζωή, ο Ιησούς Χριστός. Όταν κάποιος αγωνίζεται για να είναι ενωμένος με το Χριστό, δέχεται τη Θεία Χάρη και τη δύναμη της Ζωής, τη δύναμη του Χριστού. Έτσι, η αγάπη ("ο Θεός αγάπη εστίν"), συνειπάρχει πάντοτε με την αλήθεια, με τη ζωή ("εγώ ειμί ή οδός και η αλήθεια και η ζωή") και τη δύναμη της ζωής.
Σχετικές πηγές (Ασκητική της αγάπης).
- Προσοχή! To «ορθόδοξον» βιβλίο Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ προειδοποιεί! Μη φοράτε μαύρα ρούχα κατάσαρκα!
Κείμενα του ιδίου (Ταγαράκης Χρήστος).
- Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση - γυμναστική; Χρήστος Ταγαράκης, Εκδόσεις Διάλογος, Αθήνα 2010. Πηγή στο διαδίκτυο: http://www.ppu.gr/greek/book_gr2.htm.
- Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση (γυμναστική); Χρήστος Ταγαράκης, Ερευνητής Αθλητιατρικής, Γερμανικό Πανεπιστήμιο Αθλητισμού Κολωνίας, Γερμανία. Αντίβαρο, Σάββατο, 29 Αυγούστου 2009. Πηγή στο διαδίκτυο:
- Ο Μητροπολίτης Λεμεσσού Αθανάσιος και η επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο - Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός. Χρήστος Ταγαράκης, Αντίβαρο, 10 Ιουνίου 2010. Πηγή στο διαδίκτυο: http://www.antibaro.gr/node/1642.
- Οικονομική κρίση: Ελλάδα, Γερμανία, Ορθοδοξία (Μισθοί ιερωμένων – φορολόγηση της Εκκλησίας). Χρήστος Ταγαράκης, Αντίβαρο, 24 Μαρτίου 2010.
Πηγή στο διαδίκτυο: http://www.antibaro.gr/node/1362.
Αναλυτικός κατάλογος των δημοσιεύσεων, στα ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά, υπάρχει στις εξής πηγές:
Read more: http://www.egolpion.com/roh_agaphs.el.aspx#ixzz2lgEAAjtC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου