ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ
ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ
του Αλεξάνδρου Ντβόρκιν,
Καθηγητού Σεκτολογίας1, στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας
Το πρώτο και βασικότερο χαρακτηριστικό του κινήματος της «Νέας Εποχής» είναι η πεποίθηση ότι η σύγχρονη ανθρωπότητα ζει μια μεταβατική περίοδο μια περίοδο μετάβασης της γης στη νέα εποχή. Μέχρι τώρα ζούσαμε στην εποχή των Ιχθύων, υπό το αστρολογικό ζώδιο των Ιχθύων. Ο Ιχθύς, μας υπενθυμίζουν οι νεοεποχίτες, είναι το σημείο του Χριστιανισμού2. Όμως τώρα η κυριαρχία των Ιχθύων φτάνει στο τέλος της και έρχεται η εποχή του Υδροχόου, φέρνοντας το νέο και το διαφορετικό. Η εποχή των Ιχθύων ήταν ρευστή και υγρή, ενώ η εποχή του Υδροχόου θα είναι φωτεινή και λαμπερή. Πότε ακριβώς θα έλθει η εποχή του Υδροχόου κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, ή μάλλον καθένας έχει τη δική του άποψη και δεν υπάρχει ταύτιση απόψεων ούτε καν μεταξύ των ιδίων των νεοποχιτών. Η πλειοψηφία τους συσχετίζει περισσότερο ή λιγότερο την αρχή της νέας εποχής με την αρχή της νέας χιλιετίας. Όμως, αφ’ ετέρου, η πλέον παραδεκτή άποψη μεταξύ των νεοεποχιτών με «επιστημονικό προσανατολισμό» είναι ότι η αστρική εποχή διαρκεί κατά μέσον όρο 2200 χρόνια. Σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό, δεν θα ζήσουμε μέχρι την εποχή του Υδροχόου, εάν φυσικά η εποχή των Ιχθύων δεν άρχισε από τα πριν, πριν ακόμα από τη Γέννηση του Χριστού. Υπάρχει και μία τρίτη άποψη που τη συμμερίζονται πολλά ενεργά στελέχη του κινήματος, όπως π.χ. η προφήτισσα της Νέας Εποχής και γνωστή αμερικανίδα ηθοποιός, Σίρλεϋ Μακλέην, και οι οποίοι θεωρούν ότι η εποχή του Υδροχόου, εποχή του ανθρωπισμού, της αδελφοσύνης και του αποκρυφισμού, έχει ήδη αρχίσει.
Στις κοινωνικές φαντασίες των νεοποχιτών μπορούμε να βρούμε μια σειρά αναλογιών με την κομμουνιστική ουτοπία. «Το μανιφέστο του παγκόσμιου πολιτισμού» του νεοεποχίτη Μάθιου Φοξ προκαλεί ακουσίως συνειρμούς με το «Μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος». Οι νεοεποχίτες, όπως και οι μαρξιστές, συνδέουν την επικράτηση του παραδείσου στον πλανήτη με την επανάσταση, μια επανάσταση στον τομέα του πνεύματος, η οποία θεωρείται από αυτούς ως ένα ιδιότυπο ρήγμα, ένα άλμα από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας. Οι μαρξιστές έχουν ως μονάδα της ιστορίας τον κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό, ενώ οι νεοεποχίτες έχουν την εποχή. Και όπως οι μαρξιστές θεωρούν ότι η εξελικτική μετάβαση από τον έναν κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό (σύστημα) στον άλλον υπαγορεύεται από τους απαράβατους και αδιαμφισβήτητους ιστορικούς νόμους, έτσι και οι νεοεποχίτες θωρούν ότι η εποχή του Υδροχόου θα έλθει μετά το τέλος της εποχής των Ιχθύων σύμφωνα με τους αντικειμενικούς αστρολογικούς νόμους. Για τους νεοεποχίτες αυτή αποτελεί την τελική κατάσταση της ανθρωπότητας, το βασίλειο της απόλυτης ευτυχίας, όπου όλα τα υλικά και πνευματικά προβλήματα θα έχουν επιλυθεί πλήρως.
Για την οικοδόμηση της «Νέας Εποχής» οι νεοεποχίτες, όπως και οι μαρξιστές, είναι πρόθυμοι να γκρεμίσουν τα απομεινάρια «του παλιού κόσμου». Καθόλου τυχαίο και το γεγονός ότι πολλοί αποκρυφιστές, πρόδρομοι και ιδεολόγοι της «Νέας Εποχής», στον καιρό τους χαιρέτισαν με αγαλλίαση την κατάκτηση της εξουσίας στη Pωσία από τους μπολσεβίκους. Στο βιβλίο του «Αρχές της κοσμοαντίληψης της νέας εποχής», ο μαθητής της Έλενας Ρέριχ Α. Κλιζόβσκι έγραφε:
«Η αντικατάσταση του απαρχαιωμένου πολιτισμού από έναν νέο θα πρέπει να θεωρείται ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο, το οποίο απορρέει από τους βασικούς νόμους της εξέλιξης... Φυσικά, τέτοιες αλλαγές δεν γίνονται ανώδυνα και συνοδεύονται από δεινά για την ανθρωπότητα, όμως η κύρια αιτία των δεινών αυτών δεν βρίσκεται στην αλλαγή, τη διαδοχή, η οποία και είναι αναπόφευκτη, αλλά στην άγνοια των νόμων της εξέλιξης»3.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης και το κείμενο των «Επιστολών των Μαχάτμα», που έφερε ο Νικόλας Ρέριχ στους μπολσεβίκους:
«Εμείς στα Ιμαλάια γνωρίζουμε τα πεπραγμένα σας. Καταργήσατε την εκκλησία, η οποία ήταν φυτώριο ψεύδους και προλήψεων. Εξαφανίσατε τους μικροαστούς, οι οποίοι ήταν φορείς προκαταλήψεων. Καταστρέψατε τη φυλακή της εκπαίδευσης. Εξολοθρεύσατε την οικογένεια της υποκρισίας. Πυρπολήσατε το στρατό των δούλων. Αφανίσατε τις αράχνες του κέρδους.
Κλείσατε τις πόρτες των νυχτερινών καταγωγίου. Απαλλάξατε τη γη από τους φιλάργυρους προδότες. Αναγνωρίσατε ότι θρησκεία είναι η διδασκαλία για την καθολική (universal, all-embracing) ύλη. Αναγνωρίσατε την ασημαντότητα της ατομικής ιδιοκτησίας. Βγάλατε σωστά συμπεράσματα για την εξέλιξη της κοινωνίας. Καταδείξατε τον προορισμό της γνώσης και της αντίληψης. Υποκλιθήκατε στο ωραίο. Φέρατε στα παιδιά όλη την ισχύ του σύμπαντος. Ανοίξατε τα παράθυρα των παλατιών. Είδατε την επιτακτικότατα ανέγερσης οίκων Κοινού Καλού!
» Όπως εμείς σταματήσαμε την εξέγερση στην Ινδία, όταν αυτή ήταν πρόωρη, έτσι εμείς αναγνωρίζουμε ότι το κίνημα σας ήλθε την κατάλληλη στιγμή και σας στέλνουμε τη βοήθεια μας, υποστηρίζοντας και εδραιώνοντας την Ένωση της Ασίας. Γνωρίζουμε ότι πολλά οικοδομήματα θα γίνουν κατά τα έτη '28, '31, '36. Σας χαιρετίζουμε, αναζητητές του Κοινού Καλού!».
Ο Ρέριχ, επίσης, παρέδωσε στον Τσιτσέριν εξ ονόματος των ιδίων των Μαχάτμα έναν φάκελο που περιείχε χώμα από την ιερή για τους Ινδούς γη των Ιμαλαΐων «για τον τάφο του αδελφού μας μαχάτμα Λένιν»4.
Και να τι γράφει ο «μαχάτμα Ρέριχ» στο βιβλίο του «Αλτάϊ-Ιμαλάϊα» για τον Ταμερλάνο, τον οποίο και θεωρεί εργαλείο προόδου:
«Άραγε δεν ήταν ο Ταμερλάνος ένας μεγάλος απολυμαντήριος κλίβανος; Κατέστρεψε πολλές πόλεις. Γνωρίζουμε τι σημαίνει να καταστρέφεις κωμοπόλεις με σπίτια από πηλό. γεμάτες με κάθε είδους μολύνσεις. Ορίστε, προσπεράσαμε δώδεκα πόλεις. Τι μπορούμε να κάνουμε με αυτές; Προς όφελος του λαού θα πρέπει να τις κάψουμε και δίπλα να σχεδιάσουμε την οικοδόμηση νέων οικισμών. Όσο αφήνονται στη σήψη τους οι παλαιοί οικισμοί, είναι δύσκολο να αναγκάσεις τους ανθρώπους να καταφύγουν σε νέους τόπους»5.
Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι χαρακτηριστικοί υπό το πρίσμα της «παγκόσμιας κάθαρσης», την οποία σχεδιάζουν να υλοποιήσουν οι πλουραλιστές και ανεκτικοί νεοεποχίτες. Την παγκόσμια κάθαρση θα ακολουθήσει η εδραίωση της «Νέας Εποχής», Κατά τη διαδικασία αυτή θα εξολοθρευθούν όχι μόνον οι συνειδητοί αντίπαλοι του νέου καθεστώτος, αλλά και όλοι όσοι είναι ξένοι προς τη συνείδηση της «Νέας Εποχής». Το μέντιουμ Αλλά Τέρ-Ακοπιάν γράφει: «Καρκινικά ανθρώπινα κύτταρα,... κοσμικά σκουπίδια, οι ψυχές αυτών που κατά την ανάπτυξη τους βρέθηκαν σε αδιέξοδο και δεν πραγμάτωσαν τις εσωτερικές τους δυνατότητες θα αφανισθούν»6.
Οι προφήτες της «Νέας Εποχής» μιλώντας για τα σχέδια «κάθαρσης της Μητέρας-Γης», καθησυχάζουν τους αναγνώστες τους και τους ακροατές τους, υποστηρίζοντας ότι «ουσιαστικά δεν υπάρχει θάνατος» και συνεπώς αυτοί που αφανίσθηκαν κατά τη διαδικασία εδραίωσης της «Νέας Εποχής», σύμφωνα με το νόμο της μετεμψύχωσης, θα επιστρέψουν ξανά στη γη. Με τον τρόπο αυτόν δικαιολογούνται οι μελλοντικοί φόνοι.
Όμως οι ιδέες της «Νέας Εποχής» δικαιολογούν και τους φόνους που γίνονται ήδη σήμερα. Παραδείγματος χάριν, ένα από τα «κοσμικά πνεύματα» [=δαιμονικές οντότητες] λέγει ότι οι εκτρώσεις είναι καθ' όλα επιτρεπτές, εάν οι γονείς ασχολούνται με τη δική τους πνευματική άνοδο. Η ζωή δεν αποτελεί κάτι το ανεπανάληπτο και η ψυχή του παιδιού μπορεί να περιμένει την επόμενη μετενσάρκωση. Επίσης, όπως σημειώνει το ίδιο «πνεύμα», η έκτρωση δεν αποτελεί φόνο, δηλαδή η ψυχή του παιδιού γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι γονείς πρόκειται να κάνουν έκτρωση, απλώς δεν θα πάει να κατοικήσει σε ένα τέτοιο έμβρυο.7
1. Από τη λέξη σέκτα-σέκτες. με την οποία χαρακτηρίζονται οι σύγχρονες επικίνδυνες για το ανθρώπινο πρόσωπο και την κοινωνία αιρέσεις.
2. ΙΧΘΥΣ = Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ (ΣτΜ).
3.Α. Κλιζόβσκι, Αρχές της κοσμοαντίληψης της νέας εποχής, Ρίγα. 1991. σ. 27.
4. Β. Σίντοροφ. Στις κορυφές. Διηγήματα, Μόσχα 1998. α. 52.
5. Ν.Ρέριχ. Αλτάϊ-Ιμαλάϊα. Το απόσπασμα παρατίθεται στο βιβλίο: Β. Αλεξέγιεβ. Α. Γρηγόριεβ, Η θρησκεία τον Αντιχρίστου, Νοβοσιμπίρσκ 1997, σ. 173.
6. Α. Τέρ-Ακοπιάν, Οι πνευματιστές των ημερών της Αποκαλύψεως, Μόσχα. 1992.σ. 16. Ο δρόμος προς τον εαυτό σου, 1992. Τεύχος 2.
Από το περιοδικό ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ τεύχος 58
Read more: http://www.egolpion.com/neaepoxh_komunismos.el.aspx#ixzz2ljFALFv7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου